DULA-DULAAN


PAGSUBOK
Tagapagsalaysay: Bagong lipat lang sila
Evren sa lungsod ng Baybay. Dahil dito
kailangan din niyang lumipat ng
paaralan. Sa pasukan ay hindi naging
problema sa kanya ang pakikihalubilo sa
iba dahil sadyang pala-kaibigan ang
binata. Sa unang markahan ay isa siya sa
mga top students ng kanilang klase.
Masipag kasi siyang mag-aral at ito ay
ang una sa listahan niya ng mga
prioridad.
Guro: Congratulations sa’yo Evren!
Evren: Salamat po sir!
Tagapagsalaysay: Nang humantong ang
ikalawang markahan ay patuloy pa rin
siyang nagsusunog ng kilay kada gabi.
Ngunit isang araw, habang pauwi na siya
kasama ang kanyang barkada ay kinulit
siya ng mga ito na maglaro ng dota na
matagal na niyang hini-hindian.
Valerian: Pre kahit isang laro lang.
Subukan mo lang naman.
Lath: Oo nga pre. Tara!
Tagapagsalaysay: Hinatak siya agad ng
kanyang mga kaibigan kaya wala na
siyang ibang nagawa kundi sumama.
Evren: Isang laro lang pre ah. Mag-aaral
pa kasi ako para sa pasulit natin bukas.
Lath: O sige.
Tagapagsalaysay: Nagsimula na silang
maglaro ng dota. Ang sinabing isang laro
ni Evren ay nasundan pa ng isa hanggang
sa sila ay naabutan na ng gabi. Ang pag-
aaral para sa kanilang pasulit ay nawaglit
na sa kanyang isipan.
Tagapagsalaysay: Kinabukasan ay
kalahati lang ang nakuha niyang tamang
sagot sa kanilang pasulit. Sa puntong
iyon nagsimula ang pagbaba ng grado ni
Evren at ang pagka-adik niya sa dota.
Napansin ito ng kaniyang guro kaya kina-
usap siya nito pagkatapos ng klase.
Guro: Evren, napapansin ko na bumababa
na ang iyong mga grado at hindi ka na
nakakakuha ng mataas na iskor sa mga
pasulit ko.
Evren: Pasensiya na po sir. Hindi na po
kasi ako nakakapag-aral ng maayos sa
gabi.
Guro: At bakit naman?
Evren: Eh kasi sir naglalaro po kami ng
mga kaibigan ko ng dota at minsan
naaabutan na kami ng gabi.
Guro: Hindi talaga mabuti iyang paglalaro
niyo niyan eh naaapektuhan ang pag-
aaral niyo. Kaya simula ngayon unahin
mo muna ang iyong pag-aaral kesa diyan
sa dota.
Evren: Opo sir
Guro: Kaya mo ‘yan pagsubok lang yan
Evren. Sige na pumunta ka na sa aklatan
tutulungan ka ng isa mong kaklase.
Evren: Ho? Sino po?
Guro: Basta sige na pumunta ka na doon
baka naiinip na ‘yon.
Tagapagsalaysay: Habang papunta si
Evren sa aklatan ay lingid sa kanyang
kaalaman na si Faith ang tutulong sa
kanya na mag-aral. Ito ay isa rin sa mga
top students ng kanilang klase at unang
araw pa lang ng pasukan ay nagandahan
na talaga siya dito pero hindi niya ito
masyadong pinansin dahil inuna niya ang
kanyang pag-aaral.
Faith: O Evren, andiyan ka na pala.
Evren: Faith?
Faith: Ako nga. Halika na simulan na
natin para maaga tayong maka-uwi.
Evren: Okay lang naman kung ako lang
mag-isa ang mag-aaral baka naaabala
kita.
Faith: Hindi naman, tsaka pinapabantayan
ka sa ‘kin ni sir baka daw kasi hindi ka
mag-aaral at pupunta ka lang sa
kompyuter shop para magdota.
Evren: Ah sige.
Tagapagsalaysay: Iyon ang simula ng
pagtaas ulit ng grado ni Evren at ang
pagiging magkaibigan nila ni Faith. Isang
araw hindi na talaga kaya ni Evren na
hindi siya nakakapaglaro ng dota kaya
inilabas niya ang kaniyang frustrasyon sa
kaibigan.
Evren: Faith talaga bang hindi ako
pwedeng maglaro ng dota? Alam ko na
importante ang pag-aaral pero tao din
naman ako may karapatan din akong
sumaya.
Faith: Hindi naman sa ganon. Pwede ka
namang maglaro pero gawin mo sa
tamang oras. Maglaan ka ng oras sa pag-
aaral at paglalaro.
Evren: Sige gagawin ko ‘yan
Tagapagsalaysay: Natutunan ni Evren ang
pagdisiplina sa sarili at kung paano
ibalanse ang kanyang oras sa pag-aaral
at paglalaro. Natapos niya ang High
School bilang salutatorian at si Faith
naman ang valedictorian. Lahat tayo ay
dumadaan sa mga pagsubok nasa iyo
lang kung haharapin mo ito o
magpapatalo ka lang. Magtiwala ka sa
iyong sarili. Malalampasan mo ito kung
ikaw ay pursigido at may tiwala sa Diyos.


Comments

Popular posts from this blog

MA. TRINA LUZANO

KRISTINE JOY BERNALES